Vandaag (18 Juli) zijn Anne, mijn schoonmoeder en ik aangekomen in Hamburg. Morgen zal ik opgenomen worden in het ‘’Krankenhaus’’ oftwel het ziekenhuis: BG Klinikum. Ze gaan verder met het been waar de Nederlandse ziekenhuizen het niet meer weten.

Eerst even naar het kantoor in Hamburg, de papieren moeten getekend worden, anders geen hulp in Duitsland. Na een rit van 3 uur aangekomen in het kantoor en op naar de wachtrij in het kantoor. Goedemiddag meneer, waar kan ik u mee helpen? Ik moet mijn E112 formulier laten afstempelen. ‘’uw wát?’’ Hier mevrouw, de brief die ik van het ziekenhuis gekregen heb, daar staat het in. Na een momentje kreeg ik te horen, u heeft het verkeerde formulier.. Of nee, toch niet. Mijn fout. De rest van het gesprek ging door op die voet, maar dat mocht de pret niet drukken. Op naar het hotel waar we nog een keer even samen slapen.

Daar aangekomen de tassen uitpakken en ons settelen. Daarna met z’n 3^e even op het terras en samen eten. In de avond even wat drinken in het ‘’café’’ van het hotel en lekker naar bed.

De volgende dag lekker ontbeten, al proefde ik de zenuwen er toch wel doorheen. Alles weer inpakken en naar het ziekenhuis..

Daar aangekomen gelijk mee naar het kantoor. Vragenlijsten invullen en bloed afnemen. Door naar de beste man in het ziekenhuis: de man die je in slaap brengt en je gare pillen geeft.

Ik lig op een zaal met nog een Nederlandse man, even wat anders dan dat Duitse gebrabbel.. Hij heeft al een frame om zijn been, net zoals bijna iedereen hier, het voelt alsof ik er niet bij hoor omdat ik wel loop en niet in een rolstoel rond race.

De dokter vertelde dat ik morgen (20 Juli) al geopereerd wordt. Ze verteld dat ze morgen alles leeg en schoonmaken in het been, de fixateur eraf en twee nieuwe erop. Ook trekken ze het been even recht, fijn J

Daarna twee weken hier blijven, wachten tot de wond weer beter is. Dan naar huis en 4 weken later terugkomen voor de volgende operatie. Morgen horen we ook welke operatie dat gaat zijn, ook een heel frame (hopen het echt van niet) of een andere operatie. Ik laat het jullie weten, voor nu welterusten en tot de volgende keer!